Veel variabelen
Er zijn namelijk ontzettend veel variabelen die allemaal een wisselwerking hebben binnen de grote leefstijlonderwerpen zoals voeding, training, stress en mentaal wat het ontrafelen van deze wirwar ontzettend moeilijk maakt. Als dit nog niet complex genoeg is, loop je ook nog tegen het probleem aan dat ieder mens anders is en dat gezondheidsadvies dus uiteindelijk maatwerk is.
Dit, terwijl wetenschappers graag willen aantonen dat bepaalde verbanden voor grote groepen mensen gelden. Dan moeten die verbanden ook liefst nog bewezen oorzakelijk zijn (causaal) in plaats van alleen een associatie waar allerlei causaliteitsverwarringen onder kunnen liggen.
Zaken worden eerst vereenvoudigd
Deze bloedwaarden zeggen vaak ook niet alles. Zo kun je bijvoorbeeld in bloed meten dat het LDL-cholesterol stijgt wanneer je veel verzadigde vetten eet, waarbij er geen onderscheid gemaakt wordt tussen verzadigde vetbronnen waardoor een Dubbele Whopper of een smoothie met kokosvet over 1 kam geschoren worden.
LDL- cholesterol staat bekend als een bloedmarker van hart- en vaatziekten, een voorspellende waarde dus, omdat bij veel mensen die hart- en vaatziekten krijgen het LDL-cholesterol verhoogd is. Daarbij is LDL-cholesterol slechts 1 bloedmarker voor hart- en vaatziekten terwijl er veel meer zijn zoals HbA1C, triglyceriden, Apo-B, hsCRP en homo cysteïne.
Helicopterview / holistische kijk
Ik geloof dan ook niet in het plat slaan van de wetenschappelijke discussie in versimpelingen. Het gaat niet om losse stofjes in voeding, maar om contexten waarin die stofjes met elkaar interactie hebben. Het gaat niet om blindstaren op 1 bloedmarker, maar om het bekijken vele processen tegelijk die met elkaar interactie hebben in de context van een uniek mens.
Holisme versus reductionisme
Toen ik aan het studeren was aan de Wageningen Universiteit viel het me op dat reductionisme het leidende paradigma was. En dit werd alleen maar erger naar mate de levensmiddelenindustrie meer een vinger in de pap kreeg daar.
Biochemici en stofjesdenker
Ook medici hebben zich naar mijn mening teveel bemoeid met de discussie over voeding en leefstijl in relatie tot gezondheid. Paardenmiddelen zoals medicijnen vaak zijn, geven makkelijk een bewezen werking in vergelijking tot een placebo.
Losse voeding en leefstijl interventiepunten leiden zelden tot een dergelijk bewijs.
En dat het mediterraan dieet bekend staat als de meest wetenschappelijk onderbouwde gezonde manier van leven komt echt niet door wat meer olijfolie of een glas wijn per dag. Deze mensen doen waarschijnlijk in meerdere leefstijlpijlers allerlei dingen goed zoals niet teveel eten, traditioneel minder bewerkt eten, eten met aandacht, voedende contacten hebben, meer buiten zijn in een zonnige omgeving, zingeving hebben, minder chronische stress hebben en nog veel meer.
Tunnelvisie
Ik ben geen fan van te reductionistisch denken, omdat de kans dat je toch een verkeerde focus hebt gekozen groot is en dat je een tunnelvisie creëert met bijbehorende enorme blinde vlek.
Toch heb ik het gevoel dat ik daarmee als wetenschapper nog steeds tot een minderheid behoor en dat het reductionistische wetenschappelijke denken nog steeds hoogtij viert in de discussie over gezondheid, voeding en leefstijl.
Als holistische denker word je al snel in het hokje alternatief, onwetenschappelijk, goeroe of kwakzwalver gestopt. En dit terwijl ik er in geloof dat holistische wetenschap uiteindelijk gaat winnen en de moderne ‘ai’ kortzichtige wetenschappers gaat helpen om hun beperkte reductionistische aannames te kunnen overstijgen. En dat is maar goed ook!